Urodziła się 9 stycznia 1934 roku w Bydgoszczy, jest aktorką filmową i teatralną. W Połowie ubiegłego wieku zachwycała swoją urodą, stąd określano ją mianem „polskiej Brigitte Bardot”.
Aktorka w 1956 roku ukończyła Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie i w tym samym roku związała się z Teatrem Powszechnym w Łodzi, w którym z krótką przerwą pracowała do 1992 roku.
Na srebrnym ekranie aktorka zadebiutowała jeszcze w czasie studiów, grając u Jana Rybkowskiego w dramacie wojennym „Godziny nadziei” (1955), w tym samym roku wcieliła się w rolę narzeczonej jednego z głównych bohaterów w filmie Wandy Jakubowskiej „Opowieść Atlantycka”. Potem propozycje ról dla młodej pięknej aktorki posypały się jak z rękawa. W 1956 roku zagrała jedną z głównych ról w filmowej baśni „Warszawska syrenka” Tadeusza Makarczyńskiego. Potem w 1957 roku wcieliła się w rolę Baśki, głównej bohaterki dramatu „„Skarby Kapitana Martensa” w reżyserii Jerzego Passendorfera. W 1957 roku wystąpiła w „Eroice” Andrzeja Munka, a rok później zagrała obok Zbyszka Cybulskiego u Aleksandra Forda w „Ósmym dniu tygodnia”. W 1958 roku wystąpiła w głównej roli Ireny Stępowskiej w polsko-czeskiej koprodukcji zatytułowanej „Zadzwońcie do moje żony” w reżyserii Jaroslava Macha. Potem były role w m.in.: „Inspekcji Pana Anatola”(1959) Jana Rybkowskiego, „Zezowatym szczęściu”(1960) Andrzeja Munka, „Dwóch żebrach Adama” (1963) Janusza Morgensterna czy „Piekle i niebie” (1966) Stanisława Różewicza. W 1982 roku zagrała obok pochodzącego z Torunia Bogusława Lindy w „Matce Królów” Janusza Zaorskiego. I wreszcie trzykrotnie u Andrzeja Barańskiego obok Adrianny Biedrzyńskiej w „Nad rzeką której nie ma” (1991), „Kawalerskim życie na obczyźnie” (1992) i w „Dwóch księżycach” (1993).
Barbara Połomska grywała również role serialowe m.in.: „Jance” w reżyserii Janusza Łęskiego i Adama Iwińskiego, w „Dziewczynie z Mazur” Juliana Dziedziny czy ostatnio w „Paradoksie” (2012). 1 października 2020 roku odsłonięto gwiazdę aktorki w Alei Gwiazd, mieszczącej się na ulicy Piotrkowskiej w Łodzi.
Barbara Połomska zmarła 28 lipca 2021 roku w Łodzi.
Wybrana Filmografia
- 1955 – „Godziny nadziei” reż. Jan Rybkowski
- 1955 – „Opowieść atlantycka” reż. Wanda Jakubowska
- 1956 – „Warszawska syrena” reż. Tadeusz Makarczyński
- 1956 – „Cień” reż. Jerzy Kawalerowicz
- 1957 – „Skarby Kapitana Martensa” reż. Jerzy Passendorfer
- 1957 – „Eroica” reż. Andrzej Munk
- 1958 – „Osmy dzień tygodnia” reż. Aleksander Ford
- 1958 – „Zadzwońcie od mojej żony” reż. Jaroslav Mach
- 1959 – „Inspekcja Pana Anatola” reż. Jan Rybkowski
- 1960 – „Zezowate szczęście” reż. Andrzej Munk
- 1962 – „Na białym szlaku” reż. Jarosław Brzozowski, Andrzej Wróbel
- 1963 – „Dwa żebra Adama” reż. Janusz Morgenstern
- 1965 – „Kapitan Sowa na tropie” reż. Stanisław Bareja (serial)
- 1966 – „Piekło i niebo” reż. Stanisław Różewicz
- 1970 – „Doktor Ewa” reż. Henryk Kluba (serial)
- 1982 – „Matka Królów” reż. Janusz Zaorski
- 1983 – „Fucha” reż. Michał Dudziewicz
- 1989 – „Janka” reż. Janusz Łęski, Adam Iwiński (serial)
- 1989 – „Gdańsk 39” reż. Zbigniew Kuźmiński (serial)
- 1990 – „W piątą stronę świata” reż. Julian Dziedzina (serial)
- 1990 – „Dziewczyna z Mazur” reż. Julian Dziedzina (serial)
- 1991 – „Skarga” reż. Jerzy Wójcik
- 1991 – „Nad rzeką której nie ma” reż. Andrzej Barański
- 1992 – „Kawalerskie życie na obczyźnie” reż. Andrzej Barański
- 1993 – „Dwa księżyce” reż. Andrzej Barański
- 1995 – „Dzieje mistrza Twardowskiego” reż. Krzysztof Gradowski
- 2012 – „Parados” (serial)
Miejsca w regionie, związane z postacią:
