Halina Kossobudzka – aktorka teatralna i filmowa, która urodziła się 29 sierpnia 1920 roku w Grudziądzu.
Wybuch wojny pokrzyżował Halinie Kossobudzkiej plany podjęcia studiów na Wydziale Aktorskim na warszawskim PWST. We wrześniu 1939 roku dołączyła do Teatru Miejskiego w Grodnie, gdzie zadebiutowała jako aktorka teatralna rolą Zośki w spektaklu „Niespodzianka” Karola H. Rostworowskiego. W tym samym teatrze Kossobudzka spędzała czas już jako dziecko, towarzysząc rodzicom w ich pracy. Jej ojciec był administratorem teatru, a mama zajmowała stanowisko kasjerki.
Kształceniem teatralnym Kossobudzkiej zajął się ceniony już wtedy aktor, kolega z zespołu, a później od 1945 roku jej mąż – Jacek Woszczerowicz. W latach 1944-48 pracowała w Teatrze Wojska Polskiego w Lublinie i Łodzi, aby w 1949 roku przenieść się do Warszawy i występować w Teatrze Współczesnym, aż do 1967 roku. W stolicy mogła wreszcie spełnić swoje dawne marzenie o studiach aktorskich. Halina Kossobudzka została absolwentką Wydziału Aktorskiego PWST w Warszawie dopiero w 1957 roku.
Aktorka w swojej karierze związana była również z Teatrem Ateneum (do 1976), Teatrem Polskim (do 1983), a na koniec z Teatrem Narodowym (do 1990). Największą życiową stratą aktorki była śmierć jej jedynego syna, który zginął w Tatrach Słowackich. Tragedia sprawiła, że Kossobudzka rzuciła się w wir pracy, dużo grając w teatrze i telewizji.
Często grała role drugoplanowe, jak na przykład postać wykładowczyni w serialu „Daleko od szosy” czy „Stawka większa niż życie”, gdzie zagrała żonę profesora Fritza Glassa. Z kolei w popularnym serialu „Czterdziestolatek” opowiadającym historię inżyniera Karwowskiego otrzymała rolę wdowy Włodarskiej.
Współpracowała między innymi z reżyserem Janem Rybkowskim, u którego wystąpiła w adaptacji powieści „Chłopi” (jako organiścina) oraz w dramacie wojennym „Kiedy miłość byłą zbrodnią” z 1967 roku, grając rolę szwagierki Zuzanny.
Aktorka wystąpiła również w filmie „Podróż za jeden uśmiech” wraz z Janem Machulskim i Henrykiem Gołębiewskim, a w produkcji z 1986 roku pod tytułem „Czas nadziei” otrzymała rolę Szostakowej.
Aktorka zmarła 26 lipca 1994 roku w Warszawie.
Wybrana filmografia
- 1964 – „Panienka z okienka” reż. Maria Kaniewska
- 1966 – „Marysia i Napoleon” reż. Leonard Buczkowski
- 1967 – „Stawka większa niż życie” (serial odc.15)
- 1967 – „Kiedy miłość była zbrodnią” reż. Jan Rybkowski
- 1972 – „Podróż za jeden uśmiech” (serial odc.7)
- 1972 – „Ten okrutny, nikczemny chłopak” reż. Janusz Nasfeter
- 1973 – „Chłopi” reż. Jan Rybkowski
- 1973 – „Wielka miłość Balzaka” (serial)
- 1976 – „Daleko od szosy” (serial odc.5,7)
- 1977 – „Czterdziestolatek” (serial odc.19)
- 1981 – „Białe tango” (serial odc.3)
- 1982 – „Życie Kamila Kuranta” (serial odc.5,6)
- 1984 – „Godność” reż. Roman Wionczek
- 1986 – „Czas nadziei” reż. Roman Wionczek
- 1988 – „Przeprawa” reż. Viktor Turov
Wybrane nagrody
Odznaka „Zasłużonego Działacza Kultury”, Nagroda MON I stopnia za całokształt twórczości artystycznej w dziedzinie teatru i filmu
Miejsca w regionie, związane z postacią:
