Urodził się 23 czerwca 1879 roku we Włocławku, był aktorem, reżyserem i nauczycielem teatralnym oraz działaczem Związku Artystów Scen Polskich. Urodził się w kupieckiej rodzinie, jego ojciec Michał Kochanowicz był właścicielem sklepu kolonialnego we Włocławku oraz posiadał statki żeglugi wiślanej.
Maturę zdał w 1898 roku w Gimnazjum Realnym w Kałudze, następnie w latach 1898 – 1900 studiował na Instytucie Politechnicznym w Warszawie. W latach 1901 – 1902 odbył służbę wojskową i rozpoczął studia w dziedzinie nauk społecznych w Niemczech. Z powodu uczestnictwa w organizowanej przez PPS akcji podczas rewolucji z 1905 roku, we Włocławku musiał opuścić kraj. Wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie w Chicago pracował jako redaktor. Do Polski wrócił w 1911 roku i osiedlił się we Lwowie, gdzie odbył studia aktorskie. Zadebiutował w 1913 roku na scenie w Przemyślu. W sezonie 1913-1914 grał w teatrze im. Słowackiego w Krakowie. Po wybuchu I wojny światowej walczył w Legionach Polskich Józefa Piłsudskiego. Do krakowskiego teatru wrócił w 1915 roku. W latach 1919-1924 występował w Teatrze Reduta, następnie w sezonie 1924-1925 roku w Teatrze im. Wojciecha Bogusławskiego w Warszawie, potem w Teatrze Miejskim w Łodzi i Teatrze Miejskim w Lublinie. W sezonie 1927-1928 pracował w Teatrze Nowym w Poznaniu, potem na rok przeniósł się do Teatru Ateneum w Warszawie, w latach 1929-1930 pracował w Teatrze Miejskim w Toruniu, potem kolejno w teatrze w Katowicach, Łodzi i Sosnowcu.
W latach trzydziestych XX wieku Jan Kochanowicz zagrał dwie role filmowe, dwukrotnie u tego samego reżysera Michała Waszyńskiego w „Uwiedzionej” w 1930 roku i w 1938 roku w „Sercu Matki”.
W czasie drugiej wojny światowej utrzymywał się ze sprzedaży artykułów malarskich. Po wojnie był współorganizatorem Studia Teatralnego przy Teatrze Miejskim w Łodzi. W sezonie 1945-46 grał w Teatrze Kameralnym Domu Żołnierza w Łodzi oraz w Teatrze Komedii Muzycznej Lutnia. Od 1946 roku występował i reżyserował w warszawskich teatrach: Miejskich Teatrach Dramatycznych i Teatrze Powszechnym. Ostatnią sztukę wystawił w Teatrze im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku a jego ostatnią rolą była rola w sztuce „Kariera Artura Ui” w Teatrze Współczesnym w Warszawie.
W 1959 roku Jan Kochanowicz przeszedł na emeryturę. Zmarł 3 października 1969 roku w Warszawie.
Wybrana Filmografia
- 1931 – „Uwiedziona” reż. Michał Waszyński
- 1938 – „Serce matki” reż. Michał Waszyński
- 1960 – „Rzeczywistość” reż. Antoni Bohdziewicz
fot.Instytut Teatralny
Miejsca w regionie, związane z postacią:
