Janowski Robert

Urodzony 22 marca 1961 roku w Inowrocławiu piosenkarz, kompozytor, aktor i prezenter telewizyjny. W latach 1997 – 2018 prowadził program telewizyjny Jaka to melodia.

Dzieciństwo i młodość spędził w Sochaczewie. Jego matka była reżyserką teatralną a ojciec był pilotem, majorem Wojska Polskiego. Jest absolwentem szkoły muzycznej I stopnia w klasie fortepianu. Z wykształcenia lekarz weterynarii, studiował w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.  Już w czasach studenckich współpracował z magazynem „Literatura”.

W 1983 roku 22-letni Robert Janowski skomponował muzykę do pierwszego polskiego rock –musicalu „Kompot”, do tekstów autorstwa Jonasza Kofty. W musicalu tym zagrał również postać głównego bohatera – Love. Równolegle występował jako lider w kilku zespołów Oddział Zamknięty, ZOO czy Sekcja Z.

Przełomem w jego karierze była główna rola w musicalu „Metro”, który swoją prapremierę miał 30 stycznia 1991 roku w Teatrze Dramatycznym w Warszawie, a premierę 16 kwietnia 1992 roku na Broadwayu.  „Metro” z muzyką Janusza Stokłosy w reżyserii Józefa Józefowicza, rozpoczęło długą współpracę Janowskiego z Teatrem Buffo. Aktor zagrał szereg ról musicalowych m.in.: w „Sztukmistrzu z Lublina”, „Do grającej szafy grosik wrzuć”, „Grosiku 2” , czy „Brelu”.  Śpiewał w oratorium Świętokrzyska Golgota, do którego autorem muzyki był Piotr Rubik a libretto napisał Zbigniew Książek.

Robert Janowski ma na swoim koncie siedem albumów studyjnych. W 1994 roku wydał swój zatytułowany „Co mogę dać”, rok później premierę miała jego płyta „Powietrze”. W 2001 roku ukazał się krążek zatytułowany „Nieważkość”, potem kolejno w 2009 roku „Song.pl”, w 2010 „Kolędy” , w 2012 „Osiemdziesiate.pl”. W 2018 ukazał się ostatni album artysty zatytułowany „Najpiękniejsze Melodie” zawierający dziesięć własnych interpretacji największych polskich przebojów.

Na swoim koncie ma również role dramatyczne. Na deskach Teatru Powszechnego grał Rosenkranca w „Hamlecie”, czy Lucyfera w „Upadłych Aniołach”. Janowskiego spotykamy również na dużym ekranie, grał dwukrotnie u Piotra Łazarkiewicza w „Porze na czarownice” (1993) i „Białe i czarne” (1998), u Macieja Dutkiewicza w „Nocnym graffiti” (1996) czy u Rafała M. Lipki w „Sercu gór” (2004). W 2005 roku Janowski zagrał w kręconym m.in.: w Toruniu filmie Andrzeja Seweryna, „Kto nigdy nie żył”, w którym wcielił się w rolę piosenkarza Pawła, przyjaciela głównego bohatera, granego przez Michała Żebrowskiego księdza Jana. Na swoim koncie ma również role w serialach, grał w „Na dobre i na złe” (1999 – 2001) oraz w „Na Wspólnej” (2003 – 2008).

Robert Janowski jest autorem dwóch książek, obie z 2016 roku pierwsza to „Muzyka mojego życia”, drugiej napisanej wspólnie z Marią Szabłowską „Przypadki. Robert Janowski” . Aktor jest również autorem tomików poezji: „Mądrość z natury”, „Anioły”, „Pragnienia”, „Głosy”, „Noce” i „Lustra”.

Wybrana filmografia

• 1993 – „Pora na czarownice” reż. Piotr Łazarkiewicz
• 1996 – „Nocne graffiti” reż. Maciej Dutkieiwcz
• 1998 – „Białe i czarne” reż. Piotr Łazarkiewicz
• 1999–2001 – „Na dobre i na złe” (serial)
• 2003 – „Ubu Król” reż. Piotr Szulkin
• 2003–2008 – „Na Wspólnej” (serial)
• 2004 – „Serce gór” reż. Rafała M. Lipka
• 2005 – „Kto nigdy nie żył” reż. Andrzej Seweryn
• od 2019 – „Zawsze warto” (serial)

Wybrane nagrody i wyróżnienia

Trzykrotny laureat Telekamery (2000, 2003, 2008) za prowadzenie teleturnieju „Jaka to melodia”

Laureat Złotej Telekamery (2009)

Wiktor, nagroda akademii telewizyjnej (2000, 2007)