Lech Gwit urodził się 1937 roku lub 5 lipca 1938 w Bydgoszczy. Był aktorem teatralnym i filmowym.
W swojej karierze wykreował ponad 100 ról teatralnych, zadebiutował 2 grudnia 1961 roku rolą Madeja w spektaklu „Tomcio Paluch” Jerzego Zaborowskiego,
w reżyserii Stanisława Rychlickiego na scenie Teatru Laski i Maski Groteska w Krakowie, z którym był związany w latach 1961-62. W swojej karierze scenicznej występował w teatrach: im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu (1976-77), Śląskim
w Katowicach (1977), im. Stefana Jaracza w Olsztynie (1978-84), im. Wilama Horzycy w Toruniu, (1984-85), Współczesnym we Wrocławiu (1985-86, 1990-93 i 2003), w Polskim w Bydgoszczy (1986-87), Nowym w Łodzi (1988-90), Dramatycznym w Legnicy (1991,1993), Lubuskim w Zielonej Górze (1991-92, 1995), Powszechnym w Radomiu (1999-2000), Polskim w Poznaniu (1999), Muzycznym w Gliwicach (2001) oraz w Olsztyńskim Teatrze Lalek (2001-2003).
W filmie znany jest z ról, które kreował w filmach Jana Jakuba Kolskiego: „Pogrzeb kartofla”(1990), „Pograbek” (1992), „Magneto” (1993) , „Jancio Wodnik” (1993), „Cudowne miejsce” (1994), „Szabla od komendanta” (1995) i „Grający z talerza” (1995). W roku 1996 zagrał u Andrzeja Wajdy w adaptacji powieści Tomka Tryzny „Panna Nikt”. A wcześniej w 1990 roku wcielił się w postać asystenta sekretarza Komitetu Wojewódzkiego w „Ucieczce z Kina Wolność” Wojciecha Marczewskiego, gdzie zagrał m.in. obok Henryka Bisty. Rok 2005 przyniósł aktorowi rolę w „Komorniku” Feliksa Falka, a w 2008 roku wystąpił w filmie Jacka Bławuta, „Jeszcze nie wieczór”, w którym główną rolę Jerzego „Wielkiego Szu” zagrał Jan Nowicki, a zdjęcia do którego kręcono m.in. w Toruniu.
Lech Gwit był również aktorem serialowym grał m.in.: w „Pierwszej miłości”, „Dwóch stronach medalu” i „Plebanii”.
Aktor zmarł 22 września 2021 roku w Starej Rudnicy i został pochowany cmentarzu porafialnym we Włókach koło Bydgoszczy.
Wybrana Filmografia
Ważna produkcja:
Miejsca w regionie, związane z postacią: