Urodził się 21 marca 1906 roku w Rakowie był nauczycielem, działaczem społecznym
i założycielem teatrów. Jego imieniem nazwano Teatr Impresaryjny we Włocławku. Dzieciństwo i młodość spędził na rosyjskim zesłaniu. Maturę zdał już w niepodległej Polsce w 1925 roku a następnie podjął studia humanistyczne w Poznaniu. Po wybuchu II wojny światowej, po bitwie nad Bzurą w 1939 roku trafił
do niemieckiej niewoli i osadzony w oflagach Osterode XI i Woldenberg IIc organizował życie teatralne.
Po zakończeniu wojny osiadł z rodziną we Włocławku. Był jednym z nauczycieli, którzy podjęli się zadania reaktywacji Gimnazjum Ziemi Kujawskiej – obecnie Liceum Ziemi Kujawskiej. W 1946 roku stworzył Amatorski Teatr Szkolny a w latach 1953-64 prowadził licealne kółko recytatorskie. Od 1953 roku kierował Teatrem Ludzi Upartych – grupą teatralną działającą przy Teatrze Impresaryjnym we Włocławku. Od 1963 roku był nauczycielem języka polskiego
w Państwowym Liceum im. Marii Konopnickiej. Stworzył Młodzieżową Estradę Poetycką i szefował Szkolnemu Teatrowi Poezji, z którym wystawiał sztuki w Polsce i za granicą.
Włodzimierz Gniazdowski zmarł 21 marca 1980 roku we Włocławku. Został pochowany na Cmentarzu Komunalnym.
Jego imieniem nazwano włocławski Teatr Impresaryjny. W 2016 roku przy domu Włodzimierza Gniazdowskiego, mieszczącym się przy ul. Wojska Polskiego 4. odsłoniętą kamień go upamiętniający.
Miejsca w regionie, związane z postacią:
