Jeden z najwybitniejszych aktorów polskich młodego pokolenia. Laureat m.in. Polskiej Nagrody Filmowej Orzeł i Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego. Grał u największych twórców polskiego kina: Stuhra, Królikiewicza, Smarzowskiego
czy Holland.
Głowacki urodził się w 1980 roku w Toruniu, ale przez pierwszy okres życia mieszkał na Kujawach w Redczu Wielkim. Do Torunia ponownie przeniósł się z rodziną
na początku lat 90., gdzie uczęszczał do SP 24, a następnie do X LO. Występuje w filmie, telewizji i teatrze. Kontakt ze sceną rozpoczął już jako dziecko, występując w toruńskim zespole tanecznym Baby Jagi. W okresie licealnym grał w toruńskim Spiętym Teatrze Spinaczy przy Młodzieżowym Domu Kultury w Toruniu pod kierownictwem dyrektorki MDK Grażyny Pfeiffer – Podlaszewskiej, z którego wywodzi się także aktorka Magdalena Czerwińska. Po roku studiów prawniczych
na UMK w Toruniu, rozpoczął naukę w olsztyńskim Studium Aktorskim, a następnie studiował na warszawskiej Akademii Teatralnej i krakowskiej PWST, którą ukończył w 2007 roku. Od 2008 roku jest członkiem zespołu Teatru Starego w Krakowie.
Debiut pełnometrażowy Głowackiego to rola Teosia Kozłowskiego w „Długim weekendzie” w ramach projektu „Święta polskie”, w reżyserii Roberta Glińskiego. Rok później wystąpił u Leszka Wosiewicza, w filmie „Rozdroże Cafe”.
Za rolę hiphopowca Michała w filmie „Oda do radości” (w noweli w reżyserii Jana Komasy) został laureatem „Jantara” na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i Film” oraz Prix Tudor na Cinéma Tout Écran w Genewie. Był także nominowany za nią do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego. W roku 2009 wcielił się w rolę Janusza, syna małżeństwa Dziabasów w „Domu złym” u Wojciecha Smarzowskiego. Do Komasy powrócił w roku 2010, by zagrać w „Sali samobójców” (2011) obok Jakuba Gierszała. Rok 2011 obfitował w wiele ról, które aktor stworzył w filmach: „Ukryci/Hidden” Agnieszki Holland, „Bitwa Warszawska 1920” Jerzego Hoffmana, „80 milionów” Waldemara Krzystka i „1920. Wojna i miłość” Macieja Migasa, a także w „Być jak Kazimierz Deyna” (2012) Anny Wieczur-Bluszcz. Za rolę
w „80 milionach” otrzymał nagrodę specjalną 26. edycji Tarnowskiej Nagrody Filmowej oraz drugą nominację do Nagrody Cybulskiego.
W tym samym 2011 roku otrzymał Nagrodę Prezydenta Miasta Torunia – Flisaka
na festiwalu Tofifest, a rok później „Złotą Karetę za wyjątkowe osiągnięcia kulturalne” przyznawaną przez toruński dziennik Nowości. Trzecią toruńską nagrodą było odsłonięcie w 2015 roku własnej „Katarzynki” w Piernikowej Alei Gwiazd na toruńskim Rynku Staromiejskim, a czwartą – przyznana przez czytelników Gazety Pomorskiej „Gwiazdę Jutra” (2007). Dodajmy, że Nagrodę Cybulskiego otrzymał za swą kreację w w filmie Bodo Koxa „Dziewczyna z szafy” w 2012 roku.
Głowacki ponownie zagrał u Wojciecha Smarzowskiego w 2012 w filmie „Drogówka” (2013). Potem była rola w „Hiszpance” (2015), w reżyserii Łukasza Barczyka, wraz innym torunianinem Jakubem Gierszałem. Oglądaliśmy go również w filmach Grzegorza Królikiewicza „Sąsiady” (2014) i Jerzego Stuhra „Obywatel” (2014).
Rok 2015 niewątpliwie należał do aktora, gdyż pojawił się w pięciu filmach: u Krzysztofa Łukaszewicza w „Karbali”, u Jerzego Skolimowskiego w „11 minut”, u Jacka Bromskiego w „Anatomii zła”, u Mirosława Krzyszkowskiego w „Pileckim” i „Królu życia” Jerzego Zielińskiego. W tym samym roku zagrał członka zespołu disco-polo, obok Dawida Ogrodnika i Joanny Kulig, w kręconym w kujawsko-pomorskim Piechcinie i w okolicach Żnina filmie „Disco polo” (także 2015) w reżyserii Macieja Bochniaka.
Wybitną rolę wykreował w filmie Łukasza Palkowskiego „Bogowie” (2014), gdzie znakomicie zagrał kardiologa – prof. Mariana Zembalę. Aktor otrzymał za tę kreację Polską Nagrodę Filmową Orzeł za najlepszą drugoplanową rolę męską. Film zdobył wiele nagród, w tym Grand Prix Złote Lwy, na festiwalu w Gdyni.
W kolejnym roku torunianina zobaczyliśmy m.in. w „Marii Curie” w reżyserii Marie Noëlle oraz kilku komediach romantycznych: „Słaba płeć?”, „Planeta singli”, czy
„7 rzeczy, których nie wiecie o facetach”.
Głowacki zagrał również w „True Crimes”, w reżyserii Alexandrosa Avranasa, u boku Jima Carrey’a i Charlotte Gainsbourg. Film jest ekranizacją głośnej sprawy zabójcy, który opisał swoją zbrodnię w wydanej przez siebie książce.
Głowacki od samego początku kariery intensywnie gra także w telewizji. Na małym ekranie debiutował w 2003 roku w serialu „Na Wspólnej”. Pojawił się też m.in. w serialach: „Siostry”, „Barwy szczęścia”, „Instynkt”, „Komisarz Alex” , „Pierwsza miłość”, „Ojciec Mateusz”, „Skazane”, „Bodo”, „Na dobre i na złe” oraz „Druga szansa” jako reżyser reality show „Sara Daymer intymnie”.
Zagrał również w dwóch serialach realizowanych w województwie kujawsko-pomorskim: „Prawo Agaty” , jako pełnomocnik wydawnictwa oraz „Belfer”,
jako charakterystyczny policjant z lokalnego posterunku – aspirant Papiński.
Piotr Głowacki często podejmuje współpracę z filmowcami niezależnymi. Grał, w głośnym w środowisku offowym, filmie Mathiasa Mezlera „Off” i kilku krótkich metrażach m.in.: „Pokój Szybkich Randek” Anny Maliszewskiej, „Stypa” Tomasza Bardosha (2007). Wcielił się też w główną rolę horrorze „Panoptykon”. Aktor wystąpił również w niskobudżetowych filmach „Heavy Mental” w reżyserii Sebastiana Buttnego i „Ścinki” w reżyserii Magdaleny Gubały i Szymona Uliasza. Piotr Głowacki grał również w niezależnych produkcjach toruńskich twórców m.in. w filmie „Snufit” Marcela Woźniaka i Pawła Zawadzkiego oraz „Głód” Mariki Krajniewskiej.
Wybrana filmografia
Wybrane nagrody i wyróżnienia
Koszaliński Festiwal Debiutów Filmowych Młodzi i Film – „Jantar” za najlepszą rolę męską w filmie „Oda do radości”, 12 Festiwalu Cinéma Tout Écran w Genewie – Prix Tudor za najlepszą rolę męską w filmie „Oda do radości”, nominacja do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego za rolę w filmie „Oda do radości”, „Gwiazda Jutra” czytelników Gazety Pomorskiej, MFF Tofifest – Nagroda Prezydenta Miasta Torunia Flisak, „Złota Kareta za wyjątkowe osiągnięcia kulturalne” przyznawana przez dziennik Nowości w Toruniu, Tarnowska Nagroda Filmowa – nagroda specjalna za rolę w filmie „80 milionów”, nominacja do Nagrody im. Zbyszka Cybulskiego za rolę w filmie „80 milionów”, nagroda im. Zbyszka Cybulskiego za rolę w filmie „Dziewczyna z szafy”, „Katarzynka” w Piernikowej Alei Gwiazd w Toruniu, Polskie Nagrody Filmowe Orzeł – za najlepszą drugoplanową rolę męską w filmie „Bogowie”, nominacja do Telekamer „Tele Tygodnia” 2016 i inne.
Ważna produkcja:
Miejsca w regionie, związane z postacią:
Prawo Agaty
reż. Maciej Migas, Patrick Yoka, Filip Zylber, Jacek Borcuch, Xawery Żuławski
czytaj dalej