Ciechocinek

Ciechocinek to miasto położone na tzw. Kujawach Białych, które dzięki bogactwu naturalnemu, jakim są źródła odkrytej tam w średniowieczu solanki, stało się najbardziej znanym uzdrowiskiem na Pomorzu i Kujawach.

Historia ciechocińskich źródeł solankowych sięga bardzo odległych czasów,
jako najstarsze uważa się zapiski z XIII wieku. W roku 1235 książę Konrad I Mazowiecki wystawił dokument, w którym przekazał w wieczną dzierżawę sprowadzonemu przez siebie Zakonowi Krzyżackiemu, dwie warzelnie soli. Datą przełomową w historii Ciechocinka był rok 1836, kiedy w miejscowym zajeździe zainstalowano cztery miedziane wanny lecznicze. Z solankowych kąpieli skorzystało wtedy 120 osób. Dało to początek Zakładowi Zdrojowemu, który był zalążkiem uzdrowiska.

W latach trzydziestych XX wieku Ciechocinek zaczął przeobrażać się w miasto – ogród.
Było to spełnienie wizji ówczesnego architekta zieleni – Zygmunta Hellwiga, twórcy ciechocińskich dywanów kwiatowych, zegara kwiatowego i wielu parków i skwerów. Słynny dywan kwiatowy znajduje się przed dawnymi Łazienkami III, na całej szerokości zieleńca a jego układ i kompozycja zmieniana jest co roku. W 1934 roku Zygmunt Hellwig zaprojektował ciąg spacerowy wzdłuż ulicy Nieszawskiej. Teren ten, nazwany jego imieniem, obsadzony jest na całej długości kobiercami kwiatowymi. Jest on ulubionym miejscem spacerowym dla kuracjuszy

Ciechocinek to przede wszystkim miejsce spotkań, spotkań ponadczasowych,
to spacery po Parku Zdrojowym, z pijalnią wód, powstałą w drewnianym pawilonie w stylu szwajcarskim, to fontanna – symbol, Grzybek.

Każdego roku miasto odwiedzają tysiące kuracjuszy, którzy szukają tu nie tylko zabiegów leczniczych, ale również spotkań towarzyskich i taki właśnie obraz odnajdujemy w przepięknym filmie bydgoszczanina Macieja Cuske pt. „Kuracja”.
Część scen zrealizował tu również inny reżyser Rafał Kapeliński w swym filmie „Konfident”.

Jednak najgłośniejszym filmem ostatnich lat, którego zdjęcia realizowane były w przestrzeni uzdrowiskowej Ciechocinka są „Excentrycy, czyli po słonecznej stronie ulicy” Janusza Majewskiego. Na ekranie odnajdujemy m.in.: słynną restaurację Bristol, szpital uzdrowiskowy, stację kolejową czy wreszcie zlokalizowaną w sercu Parku Zdrojowego Muszlę Koncertową, która została zaprojektowana przez Waldemara Piotra Feddersa jako estrada koncertowa i wzniesiona w 1909 roku w nietypowym
dla Ciechocinka, zakopiańskim stylu.

Występowało tu wielu znanych w całej Polsce wykonawców, obecnie w Muszli Koncertowej prezentują się wykonawcy licznych ciechocińskich festiwali: Spotkań z Folklorem Kujaw i Ziemi Dobrzyńskiej, Ogólnopolskiego Festiwalu Piosenki Strażackiej, Gali Polskich Tenorów, Festiwalu Operowo -Operetkowego, Festiwalu „Blues bez Barier” oraz Festiwalu Piosenki Młodzieży Niepełnosprawnej. Festiwali, które wypełniają letnie życie kulturalne Ciechocinka.