Kazimierz Brodzikowski urodził się 8 stycznia 1897 roku we Włocławku.Był aktorem teatralnym i filmowym, reżyserem i tłumaczem.
W latach 1920-21 uczęszczał do Warszawskiej Szkoły Dramatycznej. W 1922 roku zdał egzamin aktorski ZASP. Do wybuchu II wojny światowej była aktorem teatralnym i pracował m.in.: w teatrach warszawskich Wojciecha Bogusławskiego (1923-24), Polskim (1931-32) i Kameralnym (1932). Ponadto występował również w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1926-27), Teatrze Nowym w Poznaniu (1927-29, 1931-33), czy Teatrach Miejskich w Bydgoszczy i Toruniu (1929-31). W 1935 roku został dyrektorem Teatru Miejskiego Kameralnego
w Częstochowie. Po wojnie związał się z Teatrem Polskim w Bielsku Białej (1949-53), a następnie pracował
w Teatrze Dramatycznym w Szczecinie (1953-54) i na scenach łódzkich teatrów.
W 1957 roku przeniósł się do Warszawy i tu aż do czasu przejścia n emeryturę w roku 1968 związany był
z Teatrem Młodej Warszawy.
Na srebrnym ekranie po raz pierwszy pojawił się w 1932 roku w produkcji „Pałac na kółkach” Ryszarda Ordyńskiego. Grał również u Jana Rybkowskiego „Pierwsze dni” (1951), u Aleksandra Forda „Młodość Chopina” (1951) czy u Jerzego Batorego w obrazie „Podhale w ogniu” (1955).
Brodzikowski współpracował z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną w Łodzi, gdzie w latach 1957-66 reżyserował spektakle dyplomowe, grywał także w spektaklach Teatru Telewizji.
Aktor zmarł 12 lipca 1979 roku w Warszawie i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Wybrana filmografia:
Miejsca w regionie, związane z postacią: